علت تکتف از قول اهل سنت!+سند

علت تکتف از قول اهل سنت!+سند

اهل سنت، اعتقاد دارند که باید در هنگام نماز دست بسته بود؛ اما این که دست‌ها در کجاى بدن قرار مى‌گیرد، اختلاف دارند، برخى گفته‌اند که باید روى سینه باشد، برخى روى ناف و عده‌اى اعتقاد دارند که باید دست‌ها زیر ناف قرار گیرد و دلیل آن را نیز حفاظت از عورت ذکر کرده‌اند.

محمد بن مفلح مقدسى حنبلى در کتاب الفروع وتصحیح الفروع و بهوتى حنبلى در کشاف القناع مى‌نویسند:قِیلَ لِلْقَاضِی هو عَوْرَةٌ فَلَا یَضَعُهَا علیه کَالْعَانَةِ وَالْفَخِذِ فَأَجَابَ بِأَنَّ الْعَوْرَةَ أَوْلَى وَأَبْلَغُ بِالْوَضْعِ علیه لِحِفْظِهِ.به قاضى گفته شد : زیر ناف که عورت است ؛ پس نباید دست را روى آن گذاشت مثل عانه (پشت عورت) و ران.قاضى در جواب گفت :‌ عورت سزاوارتر است که دست‌ها روى آن قرار گیرد؛ زیرا بدین وسیله از عورت محافظت مى شود.(المقدسی الحنبلی، شمس الدین أبو عبد الله محمد بن مفلح (متوفای762هـ) ، الفروع وتصحیح الفروع ، ج 1   ص 361، تحقیق : أبو الزهراء حازم القاضی ، ناشر : دار الکتب العلمیة - بیروت ، الطبعة : الأولى ، 1418هـ./البهوتی الحنبلی، منصور بن یونس بن إدریس (متوفای 1051هـ)، کشاف القناع عن متن الإقناع وهی تعلیقة على متن وهو کتاب الإقناع للحجاوی الصالحی ،  ج 1   ص 333، ناشر: تحقیق: هلال مصیلحی مصطفی هلال، دار الفکر - بیروت – 1402هـ.)

و سرخسى حنفى، هدف از گذاشتن دست‌ها را در زیر ناف، پوشاندن عورت و عدم تشبه به کفار عنوان کرده است:

الوضع تحت السرة أبعد عن التشبه بأهل الکتاب وأقرب إلى ستر العورة فکان أولى .گذاشتن دست‌ها در زیر ناف، از تشبه به کفار دور مى‌کند و به پوشاندن عورت نیز نزدیک‌تر است؛ پس بهتر است که دست‌ها را در زیر ناف بگذاریم.(السرخسی الحنفی، شمس الدین ابوبکر محمد بن أبی سهل (متوفای483هـ )، المبسوط،  ج 1   ص 24، ناشر: دار المعرفة – بیروت.)

و بدر الدین عینى، در جواب کسانى که گذاشتن دست بر زیر ناف را، اشاره کردن به عورت، تعبیر کرده‌اند، گفته است که زیر ناف گذاشتن بهتراست ؛ چون هم از عورت محافظت و هم از افتادن شلوار جلوگیرى مى‌کند.

(الوجه الخامس) فی الحکمة فی الوضع على الصدر أو السرة فقیل الوضع على الصدر أبلغ فی الخشوع وفیه حفظ نور الإیمان فی الصلاة فکان أولى من إشارته إلى العورة بالوضع تحت السرة وهذا قول من ذهب إلى أن السنة الوضع على الصدر .ونحن نقول الوضع تحت السرة أقرب إلى التعظیم وأبعد من التشبه بأهل الکتاب وأقرب إلى ستر العورة وحفظ الإزار عن السقوط وذلک کما یفعل بین یدی الملوک وفی الوضع على الصدر تشبه بالنساء فلا یسن .(العینی الغیتابی الحنفی، بدر الدین ابومحمد محمود بن أحمد (متوفای 855هـ)، عمدة القاری شرح صحیح البخاری،  ج 5   ص 280، ناشر: دار إحیاء التراث العربی – بیروت.)

 بحث پنجم در باره حکمت گذاشتن دست‌ها بر سینه و یا ناف است، برخى گفته‌اند که گذاشتن دست بر سینه، براى خشوع رساتر است و سبب حفظ ایمان در هنگام نماز مى‌شود؛ پس دست بر سینه گذاشتن، بهتر از گذاشتن آن در زیر ناف و اشاره کردن به عورت است. این دیدگاه کسانى است که اعتقاد دارند گذاشتن دست بر سینه سنت است.

اما ما مى‌گوییم: گذاشتن دست بر زیر ناف، براى تعظیم نزدیک‌تر و از تشبه به اهل کتاب دورتر است، و سبب پوشاندن عورت مى‌شود و از افتادن شلوار جلوگیرى مى‌کند؛ چنانچه در هنگام تعظیم پادشاهان نیز همین گونه عمل مى‌کنند ، ضمن این که گذاشتن دست بر سینه، تشبه به زنان است؛ پس سنت نیست (مشروعیت ندارد).

وقتى کسى بخواد حکم الهى رو با عقل خود بسنجد و استنباط کند، ازین بهتر نخواهد شد.

 

علت تکتف (دست بستن) اهل سنت در نماز چیست؟

نوشته شده در تاریخ چهارم بهمن 1393 توسط محمد شاکریان خور | نظر بدهید

علت تکتف (دست بستن) اهل سنت در نماز چیست؟

 

 

علت تکتف (دست بستن) اهل سنت در نماز چیست؟

همه مذاهب اسلامی در اینکه بستن دست‏ها در نماز واجب نیست، اتفاق نظر دارند. یعنی نمازگزار می‏تواند با دست باز نماز بخواند/ حنفیه، شافعیه و حنابله بستن دست‏ها را در هنگام نماز سنت می‏دانند/ مالکیه بستن دست‏ها را در نماز مستحبی، جایز اما در نمازهای واجب، باز بودن دست‏ها را مستحب می‏دانند. برخی دیگر از تابعین و علمای اهل سنت نظیر عبدالله زبیر، حسن بصری، ابن سیرین و لیث بن سعد با دست باز نماز می‏خوانده‏اند.{1} از نظر شیعه بستن دست در نماز جایز نیست، زیرا عبادات توقیفی است و زیاده و کم کردن در آن بایستی با اجازه شارع مقدس باشد و از سوی دیگر دلیل بر صحت آن وجود ندارد؛ بلکه در روایاتی که از طریق اهل‏بیت به ما رسیده از آن نهی کرده‏اند مانند روایات محمد بن مسلم که می‏گوید:از امام باقر(ع) در مورد فردی که با دست بسته نماز می‏خواند و دست راست خود را بر روی دست چپ می‏گذارد سؤال کردم حضرت در پاسخ فرمود:این عمل را انجام مده.{2} دلیل آنها که این عمل را جایز می‏دانند این است که در کتاب صحیح مسلم آمده است. از وائل بن هجر نقل شده است که:پیامبر وقتی که خواست نماز بخواند، دست‏هایش را بالا برد و تکبیر گفت، سپس با لباسش خود را پوشاند و پس از آن دست راست را بر روی دست چپ قرار داد.{3}
از جهت متن حدیث که احتجاج به فعل است، یعنی طبق این حدیث پیامبر لباس را دور خودش پیچید و دست‏ها را در حال نماز بست. بنابراین اولاً معلوم نیست که فعل پیامبر که پیچیدن لباس به دور خودش باشد، برای چیست، ممکن است به جهت سرما یا به سبب اینکه به زمین کشیده نشود این کار را انجام داده است. علاوه بر اینکه اصولاً در زیر لباس معلوم نمی‏شود آیا دست‏ها باز است یا بسته.
اشکال دوم:از نظر سند حدیث است - حدیث مرسله است یعنی در وسط سند حدیث به سند آن قطع می‏شود و به پیامبر نمی‏رسد، بنابراین به این حدیث نمی‏توان تمسک کرد. اما شیعه روایات زیادی در دست دارد که طبق آن پیامبر(ص) از دست بستن نهی کرده است.
1. رواید زراره از ابی جعفر(ع) می‏فرماید:«و لا تکفر فانما یفعل ذلک المجوس»؛ امام صادق(ع) به زراره فرمود دست‏هایت در نماز نبند چون این عمل از اعمال مجوس است.{4}
2. روایت محمد بن علی بن الحسین به اسنادش از حماد بن عیسی از ابی عبدالله نقل کرده که حضرت فرمود:«انّه لما صلی قام مستقبل القبله منتصباً فارسل یدیه جمیعاً علی فخذیه قد صمّ اصابعه»؛ شخصی به خدمت امام صادق آمد حضرت در حالی که راست و ثابت ایستاد و دست‏هایش را در حال نماز باز گذاشت.{5}

علت تکتف در نماز: اولا؛ گذاردن دستها با این کیفیت خاص در حال نماز، در میان خود اهل تسنن نیز مورد اختلاف است و بعضی از فرقه‏های ایشان چنین نمی‏کنند.
ثانیا؛ ریشه تاریخ این عمل، بدعتی است که خلیفه دوم با مشاهده نحوه احترام اهالی بعضی از کشورها به سلاطین خود، اختراع کرد و در اصل کیفیت نماز در اسلام چنین چیزی نبوده است.{6}
ثالثا؛ تسلیم واقعی در برابر خداوند در عمل به دستورات و بایدها و نبایدهای الهی است، لذا نماز خواندن با این کیفیت؛ یعنی، دست به روی دست گذاشتن نه تنها نشانه تسلیم بیشتر نیست بلکه چون بدعت است، با حقیقت تسلیم در برابر خدا کاملا منافات دارد.( برگرفته از سایت هایww.javab.ir  و http://www.pasokhgoo.ir